Thursday, October 28, 2021

Autophagy with bean antipasto

 

Language is like food. The more we affine to it we refine our affinities. When it comes to opening one's mouth, not only are you what you eat, but we eat what we are -- five skandhas, eight consciousnesses, twelve ayatanas, eighteen or more "dhatus". For Kuntuzangpo everything is food of awareness, but we hungry sentient beings forget that reality is already perfectly consumed and subsumed in itself, hence "full". In other words, the universe, God or Buddha is not a ravenous info junkie trolling cyberspace and the world, driven by craving for ideas and words about food (and other things) as much as by food itself.

Mind you, I'm still talking about discourse. Lock a bunch of discourses inside an ivory tower for a few decades and what comes out, when you turn the key again? One big, fat, hungry cannibal that threatens to eat you and your children -- metaphorically speaking.
 

Saturday, October 23, 2021

རང་རིག་བརྟུལ་ཞུགས་མ་བཞུགས

 ༄།  རང་རིག་ཀློང་གྱུར་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱིས།    །སྣང་སྲིད་བརྟན་གཡོའི་བདེན་འཛིན་གོས།    །རལ་ཞིང་དམར་བརྔམ་ཧཱུྂ་སྒྲ་ལྡིར།    །སྣང་རྟོག་རིག་རྩལ་རྒྱུན་གྱི་མདངས།    །བར་མེད་རྟག་ཁྱབ་ཐིག་ལེར་གྲོལ།    c. 2010

Friday, February 19, 2021

 Thinking about Rong zom Pandita today.. and the sNang ba lhar grub. I could swear one can channel Rongzompa...if my Tibetan is  practically indecipherable by anyone else, that might constitute a stylistic approximation of Rongzompa's Sanskrit-inspired philosophical style.


༄།    པདྨ་འཇམ་དཔལ་སྒྲོལ་མར་འདུད།    །ཡེ་ཤེས་ཞེས་བྱ་ཡེ་ནས་ཡིན་པས་ན། །དུས་གསུམ་གང་ལའང་བསྡུས་མིན་ཏེ། །དུས་བཞིའི་དུས་ཆེན་དུས་མེད་ཉིད།    །ཕྱོགས་དུས་ཐ་སྙད་ཟུང་འཛིན་རྣམ་ཀུན་བྲལ།    །སྤྲོས་མེད་མཚན་ཉིད་ཅན་དུ་ཤེས་བྱེད་ནི།    །ཆོས་ཉིད་མཐུན་པའི་བློ་ཙམ་ཚུལ་དེ་བསྒོམ།    །ཆོས་ཉིད་རང་བཞིན་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་ན་ཟུང་དང་འཛིན།    །སྤྲོས་བྲལ་བྱང་ཆུབ་གཉིས་ཆོས་བྲལ་བའོ།    །ཆོས་ཉིད་རིགས་པའོ། སྤྲོས་བཅས་ལྷ་བསྒོམ་སོགས་ཀྱི་འདུས་བྱས་ཀྱི།    ཆོས་སམ་ཆོས་མིན་འབྲས་བུ་སྣ་ཚོགས་བྱེད།    །བཏགས་པའི་ལྷ་དང་ལྷ་མིན་དག་མ་དག    །འགག་སྒྲུབ་བླང་འདོར་ཐམས་ཅད་དགེ་མི་དགེ    །སྤྲོས་ཤིང་འདུ་བར་བྱེད་པའི་ལས་ལས་སྒྲུབ།    སྤྲོས་ཀུན་ཞི་བའི་ལྷ་ནི་གནས་ཚུལ་དང།    སྣང་ཚུལ་མཐུན་པའི་དག་གཟིགས་ཚད་མས་འགྲུབ།    ངོ་བོ་སྤྲོས་བྲལ་རང་བཞིན་ལྷར་སྣང་གཉིས།    ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་ཚུལ་གཅིག་ལྡོག་པས་བཏགས།    འབྲས་བུར་མཐུན་དང་དེ་བསྐྱེད་ནུས་པ་ཡིས།    །གཞི་ལམ་མཐུན་པའི་རྒྱུ་མཚན་མི་བསླུ་བས།   
དེར་མཐུན་མཐར་ཐུག་འབྲས་བུ་འགལ་མེད་འགྲུབ། །བྱ་བ་བྱེད་པའི་རིགས་པའོ།

Saturday, July 25, 2020

Haverford Dude

I loved you like my own face before my parents were born.
That way they could not disapprove of me, the freshman
Malnourished, tripping, ambling around Bryn Mawr
Wearing a used Mexican navy sailor's shirt bought at R.I.S.D.
Painted with psychelic day-glo eyes
In a bandana and brown felt hat that I'd found on the road,
Sporting ponytail and threadbare bluejeans
Unshaven but not fully bearded either
Living on black coffee and iceberg lettuce
Covered with croutons, garbanzo beans and Baco Bits.
Eighteen years ancient, believing I was an I Ching sage
Long before reincarnating as a white American teenager,
I inhaled Plato's Republic and weed, listening to
Disraeli Gears, high on coke, quaaludes and Michelob,
With an uneasy feeling as I paused to consider this:
My thirty-fifth acid trip was not more nor less
Than a casual cup or three of electric punch,
Poured hastily over all those drugs around nine p.m.,
Knowing my parents would arrive for a visit
Tomorrow morning.
Oh dear god!
The panic,
The panic

cr@2y


Thank God for bodhichitta
Otherwise all this crazy wisdom would be fucking crazy
Crazy wisdom kicks crazy wisdom's ass
And cuts its head right off
Crazy wisdom is fearless.
It likes the bare ground unadorned.
It self-deconstructs, confounds, amazes
Never rationalizes, is never off
Bit still knows how to apologize.
It's a feckless rake among men,
A gentleman stranger among ladies,
An imperious madame among matrons,
A mischievous uncle among children,
A buxom aunt for babies,
A saucy sister for little brothers,
A towering big bro for little sisters,
A sudden lover for the lovelorn,
A judicious sparring partner for fighters,
A wisecracking sideshow freak for the curious:
It's Nirmanakaya as much as could be
So long as you're just a little kind, always, in all ways.