༑ ན་མོ་པདྨཱ་ཀ་ར་ཡེ།
།རིག་ཀློང་ཡེ་དག་ཆེན་པོའི་དབྱིངས་སུ།
།ཆ་མེད་ལས་ཅན་བྱིས་པ་ཅོལ་ཆུང།
།སྐལ་བཟང་ཆེ་མཐོའི་གོ་སྐབས་མ་ངེས།
།ཡིན་ཀྱང་བླ་མའི་དྲིན་གྱིས་ད་འཕྲོད་།
།འཇིག་རྟེན་ཆོས་བརྒྱད་ཁྲོམ་དུ་ཡུན་དུ་།
།འཕྱན་པའི་ཧྲལ་བུ་འདི་འདྲའི་ལོ་རྒྱུས།
།མཐའ་ཡས་དོན་མེད་བྱ་བའི་ཞོར་ལ།
།གར་སོང་ཆ་མེད་ཉིད་དུ་ཨེ་སྡུག
།འོན་་ཀྱང་ཀུན་བཟང་ཕ་མེས་ནོར་བདག
།དཔལ་ལྡན་བླ་མའི་རང་བསྐལ་འདི་རུ།
།རང་གིར་འཛིན་མི་ཤེས་ཀྱང་སྤྱོད་པའི།
།གདེངས་སུ་བརྙེད་དེ་བསྐལ་བཟང་ཨ་ཧོ།
།འདི་བཟུང་མ་རྒན་མ་གྲོལ་བསྐལ་བར།
།ལྷུག་པར་སྡོད་པའི་དམ་བཅས་བདག་ཉིད།
།བརྒྱུད་པའི་བྱིན་རླབས་འཕོ་བའི་མཐུ་ཡིས།
།རང་ལ་ཨེ་ཡོད་སྐྱིད་པོའི་གླུ་ལེན།
།དཀོན་མཆོག་རྩ་བ་གསུམ་གྱི་ཁུར་ཆེན།
།རང་དཔུང་དང་དུ་ཁྱེར་རམ་དོགས་པའི།
།དགོས་པ་ཅི་ཡང་མེད་དོ་སེམས་པའི་།
།གོ་ཆ་བརྟེན་པོའི་ཤུགས་ཀྱིས་འདིར་སྨྲས།།
ཞེས་དཀོ̣༷ན་མཆོ༷ག་གསུམ་རྟེན་གྱིས་འུབ་ཆུབ་པའི་མིའི་་རོ་ཞིག་གིས་འུར་བླངས་པས་དགེ །བཀྲ༷་ཤིས༷།
NAMO PADMĀKARAYE
In the great dharmadhatu of original purity, the expanse of awareness
The clueless, credulous child of previous karma
Though uncertain about the opportunities lofty good fortune,
Is now introduced [to it], by the Lama's kindness.
Wandering so long in the market of eight worldly dharmas,
In the story of an irregular person like this,
In the course of endless, pointless activities,
One scarcely knows where one has ended up --
Is that not a shame?
However, even though one does not know how to seize
The All-Good ancestors' wealth owners' -- the glorious lamas' -- own fortune
For oneself, though conduct one finds
Confidence -- that is good fortune, A HO!
With the character of vowing henceforth to remain naturally present
As long as mother-beings are not liberated,
By dint of lineage blessings being transferred,
I wonder if I have it -- so sing happily.
By dint of stable armor, that is thinking (sems-pa)
There is no need whatsoever
To doubt one's ability shoulder the responsibility
Of Triple Gem and Triple Root,
I say so, here.
May this irruptive gasp from a human corpse utterly assimilated by the supports of the Triple Gem be virtuous -- and auspicious.
No comments:
Post a Comment