Monday, December 31, 2018

Advice Teaching the Great Bliss of Mountain Retreat

(1816-1872)

Lord, combined embodiment of all Buddhas,
Father Victorious one, Great Vajradhara, remember me!
For a son, the dharma practitioner thinking to resort to a mountain retreat,
Grant your blessing to be free of the grimy village!

Pema Kundrol, whose meditation is free of distraction and others,
The student retinue of this old begger, listen!
The activities down in grimy villages are like demons.
In between monastic villages are like monkeys.
The mountain retreats on top are like changeless Meru.
Don't ever leave changeless Meru, lucky ones!

Low-down grimy villages are like buckets on a water-wheel.
In between monastic villages are like six deceptive phenomena.
Mountain retreats on top are like vajra-fortresses.
Don't ever leave the vajra-fortress, lucky ones!

Down in grimy villages, five poisons rage like fire.
Personal preferences rage like fire in monasteries in-between.
Timeless awareness rages like fire on top, in mountain retreats.
Don't ever leave the raging fire of timeless awareness, lucky ones!

Grimy villages below are like worlds of darkness.
Monastic villages are like lazy god realms.
Mountain-top retreats are like the round sun and moon.
Don't ever leave the round sun and moon, lucky ones!

That grimy village down there is like poison tree-trunk.
That monastic village in between is a disputed ornamental tree.
The mountain retreat up top is like a medicinal tree-trunk.
Don't ever leave the medicinal tree-trunk, lucky ones!

That grimy village down there has a fearless, hardened heart.
That monastic village in between has wild, dissipating neurosis.
The mountain retreat on top has no meditation and no distraction.
Don't ever leave meditationless non-distraction, lucky ones!

The grimy village below is like a heart under an iron breastplate.
The in-between monastic village is like a butter-bag.
In lofty mountain retreats, intense compassion arises automatically.
Don't ever be without intense, self-arising compassion, lucky ones!

Down in grimy villages they have ten non-virtues.
Monastic villages in between have four species of boorish lout.
Up in mountain retreats, they have primordial wisdom of awareness-dharmadhatu.
Don't ever leave the coalescence of dharmadhatu-awareness, lucky ones!

Grimy laypeople down villages eat poisonous, aconite-laced food.
In between, in monastic villages, they eat the edge of a sword.
Up in mountain retreats, they consume realization as food.
Don't be without the comestibles of realization, fortunate ones!

Down in grimy villages, they are into robbery and theft.
In monastic villages between, they are into ill-gotten donations.
People up in mountain retreats are into flawless Dharma.
Don't ever be without flawless Dharma, fortuate ones!

So, this experiential song about seeing
Samsara as the enemy, and rejoicing in mountain retreats,
Was written by an old beggar-father named Dudul
At the jewel pinnacle Shag-lhang Rock.
It is advice for those enthusiastic for isolated retreat,
And especially for son Pema Kundrol.
With father's indication of where to attain siddhi,
May the sons be blessed to keep to mountain retreat.
The quality of solitude is seeing great bliss directly.
May all mother-beings reach the ground of great bliss!


༄༅།    དབེན་ཁྲོད་བདེ་ཆེན་སྟོན་པའི་གདམས་པ།
 
དབེན་ཁྲོད་བདེ་ཆེན་སྟོན་པའི་གདམས་པ་ནི། རྗེ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ ཅད་འདུས་པའི་སྐུ། །ཕ་རྒྱལ་བ་རྡོ་རྗེ་འཆང་ཆེན་མཁྱེན། །བུ་རི་ཁྲོད་འགྲིམ་བསམ་ པའི་ཆོས་པ་ལ། །དགྲ་གྲོང་ནག་དང་བྲལ་བར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །བསྒོམ་ཡེངས་མེད་ཅན་པདྨ་ཀུན་གྲོལ་སོགས། །སྤྲང་བདག་གི་སློབ་མའི་ཚོགས་རྣམས་གསོན། ། འོག་གྲོང་ནག་གི་བྱ་བ་སྲིན་པོ་འདྲ། །བར་གྲོང་དགོན་པའི་བྱ་བ་སྤྲེའུ་འདྲ། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དེ་འགྱུར་མེད་ལྷུན་པོ་འདྲ། །འགྱུར་མེད་ལྷུན་པོ་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་དེ་ཟོ་ཆུའི་ཁྱུད་མོ་འདྲ། །བར་གྲོང་དགོན་དེ་བསླུ་བའི་ཆོས་དྲུག་འདྲ། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དེ་རྡོ་རྗེའི་རྫོང་དང་འདྲ། །རྡོ་རྗེའི་རྫོང་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་ཏུ་དུག་ལྔ་མེ་ལྟར་འབར། །བར་གྲོང་དགོན་དུ་འདོད་ པ་མེ་ལྟར་འབར། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དུ་ཡེ་ཤེས་མེ་ལྟར་འབར། །ཡེ་ཤེས་མེ་འབར་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་དེ་མུན་པའི་གླིང་དང་འདྲ། །བར་གྲོང་་་ དགོན་དེ་ལྷ་ཡི་ལེ་ལོ་འདྲ། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དེ་་ཉི་ཟླའི་དཀྱིལ་འཁོར་འདྲ། །ཉི་ཟླའི་་་ དཀྱིལ་འཁོར་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་དེ་དུག་གི་སྡོང་པོ་འདྲ། ། བར་གྲོང་དགོན་དེ་རྩོད་གཞིའི་ལྗོན་ཤིང་འདྲ། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དེ་སྨན་མཆོག་སྡོང་པོ་འདྲ། །སྨན་མཆོག་སྡོང་པོ་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་དེ་འཇིགས་སྙིང་སྲིན་ཅན། །བར་གྲོང་དགོན་དེ་རྣམ་རྟོག་འཕྲོ་རྒོད་ཅན། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དེ་བསྒོམ་མེད་ཡེངས་མེད་ཅན། །བསྒོམ་མེད་ཡེངས་མེད་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་དེ་ལྕགས་ཀྱིས་སྙིང་གཡོག་འདྲ། །བར་གྲོང་དགོན་དེ་མར་གྱི་ཕྱི་ལྐོགས་འདྲ། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དུ་སྙིང་རྗེ་རང་ཤུགས་འབྱུང་། །སྙིང་རྗེ་ཤུགས་འབྱུང་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་ཏུ་མི་དགེ་བཅུ་དང་ལྡན། །བར་གྲོང་དགོན་དུ་དྲེད་པོ་བཞི་དང་ལྡན། །སྟེང་རི་ཁྲོད་དུ་དབྱིངས་རིག་ཡེ་ཤེས་ལྡན། །དབྱིངས་རིག་ཟུང་འཇུག་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །འོག་གྲོང་ནག་པས་ཧ་ལའི་དུག་ཟས་ཟ། །བར་གྲོང་དགོན་པས་རལ་གྲིའི་སོ་སྒྲད་ཟ༑ །སྟེང་་་ རི་ཁྲོད་པས་རྟོགས་པ་ཟས་སུ་ཟ། །རྟོགས་པའི་ཟས་ཟ་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། ། འོག་གྲོང་ནག་པས་རྐུ་འཕྲོག་སྡིག་ལ་རྔམ། །བར་གྲོང་དགོན་པས་ནག་པོའི་དཀོར་ལ་རྔམ། །སྟེང་རི་ཁྲོད་པས་ཟག་མེད་ཆོས་ལ་རྔམ། །ཟག་མེད་ཆོས་དང་མ་བྲལ་སྐལ་ལྡན་རྣམས། །ཞེས་འཁོར་བ་དགྲ་རུ་མཐོང་བ་དང་། །གནས་རི་ཁྲོད་སྤྲོ་བའི་ཉམས་མགུར་འདི། །ཞག་ལྷང་བྲག་ནོར་བུའི་ཡང་རྩེ་ནས། །ཕ་སྤྲང་རྒན་བདུད་ འདུལ་མིང་གིས་བྲིས། །བུ་པདྨ་ཀུན་གྲོལ་གཙོར་མཛད་པའི། །གནས་དབེན་ཁྲོད་ སྤྲོ་བ་རྣམས་ལ་གདམས། །ཕས་གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་ས་བསྟན་ནས། །བུས་རི་ཁྲོད་ཟིན་ པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །དབེན་ཡོན་ཏན་བདེ་ཆེན་དངོས་སུ་མཐོང་། །མ་འགྲོ་ཀུན་བདེ་ཆེན་ས་ཐོབ་ཤོག །

Monday, December 24, 2018

Are We Having Fun Yet?





This is a crowded place
McMansion estates plaster the landscape
This is a terrible place
Hunters blinds hide in all the marshes and backwater creeks
This is a lonely place
My old parents are downstairs drinking coffee
But other family members avoid us
This is a sad place
Wealth abounds but no one contemplates impermanence
This is a sickening place
I exercise in clean air for health but still the body decays
This is an uncomfortable place
Everything looks perfect for one instant then it changes
This is a permanent place
Impermanence is all around yet always beings run from it
This is an unhappy place
Nobody can hold onto the material riches here
This is an isolated place
Everyone knows your name and form but no one realizes emptiness
This is a lovely place
In quiet mansions one doesn't hear the screams of lower realms
This is a friendly place
In immaculate luxury there are five rotten skandhas for company
This is a happy place
Nobody minds if one quietly regrets the pointless pleasures
This is a healthy place
There is no obstruction to living life after life in samsara
This is a comfortable place
My parents don't mind if I sit on a mat in my room quietly
This is an impermanent place
Because fish and relatives both stink after several days
This is a happy place
From here I can depart for holy lands and charnel grounds


 

Wednesday, December 19, 2018

Sponsored Content



Who can contain you in one deep breath
I can only hold it so long
A fresh breeze darts through her
She is air, fullness, a gate
Swinging in gales and still at the solstice
There is a key to open her justice
Turn the clay flower pot upside down
MIxed with pearlite and peat and pumice
Winnowed by gusts come flashes of silver
And a high-pitched ring as her feet touch ground
Old men of the sky come running in scores
Gems of hail explode in a whirlwind
A graying fetlock with hoof of wood
Descends on a white birch pole to touch
Granting a blessing to this bare forehead
A dark leaf vortex traces her footprint
Floating candles her merry person
Big screen starlets are her symbol
The unhinged supplicant here
Is her whisper.

X-mas in Kingston

Homage to Lokeshvara
Feel for the poor fools
The clueless rich in their incest banks
Or lonely damaged and defective
Tending to welters of dents
In their heads
Pity the decaying horde
Needy at Christmas solstice
Limping home on lumpy sidewalks
Who slowly forget their lives are broken
Trying to give and forgetting to receive
Counting their blessings in cigarettes
And cheap gin
Finding oneself in a glass pipe
Paying for fire in a white pill
Hearing good luck in gold chains and leather
They take refuge in the back seat of a star
One eats food in a jar
Or sleeps in a bar
Life is sweet but hard on your teeth
Weighty decisions are wrapped in cheap denim
Time is found and saved
On a flat screen
Space is consumed
By a meter on a dime
This is your brain on hope and fear
This is the drug of stolen moments
We poets keep mum, talking to no-one
The kerchief of snivelling years I'll keep
Yours and mind, in a hardened clump
Inside an old tweed jacket.

Thursday, December 13, 2018

Sippy Pinhead

Come dance with me on the head of a pin
Balance with me like a pebble
That someone threw up on a church steeple
Let's model together, carve steps out of air
Let's move into space and put up a downpayment
Wage against wager, play against player
Windy air and open sky
Pushing on nothing, handless gesture
Planning for something
Even when we can't
Trust the invisible
Disregarding all we hear and see
Pretend the inevitable
Is already a party
Deny the obvious and make many plans
Following money and maroon seas of shaved heads
Put down sinners and deify winners
Save what is ours in an old coffee can
Let's play it forward and aim for the net
Catch as many fish as we can
Divide up the loaves of likes and dislikes
Reining in the masses of sheeple
Pen in virtual votes for our office
Caring for all the sweet nothings and so
Become a dim beacon for all the lost people
Propped up on fell cushions in piles under toe
We are haggard relics of now
Claiming for ours some other power
Nursing ourselves with a bent silver spoon
Engraved with the name of something unborn.

༈ བྱང་སེམས་བསམ་དོན་བཞུགས།


།ན་མོ་ལོ་ཀེ་ཤྭ་ར་ཡ།
།འདི་ལྟར་སེམས་ཅན་གང་ལ་གང་འདུལ་ཀྱི།
།ཐབས་ཤེས་གང་མེད་ཆོས་ཀྱི་སྦྲང་པོ་ངས།
།ཚུལ་བཞིན་བསམ་ན་རང་དང་གཞན་ལ་ནི།
།བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་སྐྱེ་ལ་མེད་ཐབས་མེད།
།བདག་འདྲའི་མ་རྒན་སྡུག་བསྔལ་རྒྱ་མཚོ་ན།
།ཡུན་རིང་སྡུངས་པའི་རླབས་ཀྱིས་ལུས་སེམས་འཁྲུགས།
།དོན་མེད་བྱ་ལ་ཚུལ་་མིན་ཡིད་བྱེད་ནས།
།ཕན་མེད་ལས་འབྲས་བསྒྲུབ་འདི་སྙིང་རེ་རྗེ།
།བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་མཐའ་ཡས་སྟེ།
།མགོན་པོ་བཤེས་འཕྲིན་ལྟ་བུར་ཤེས་སླ་བ།
།སྔགས་ཀྱི་ཐབས་མང་ཨུ་ཚུགས་མགོ་བསྐོར་ན།
།སྣ་ཚོགས་སྤང་བླང་འདུ་ཤེས་མཐའ་མེད་བསྐྱེད།
།སྟོང་ཉིད་སྙིང་པོ་ཅན་ཞེས་བྱང་སེམས་ཀྱི།
།ངོ་བོ་སྟོང་ལ་རང་བཞིན་མ་འགག་པས།
།ཅིར་ཡང་མི་གནས་རང་གཞན་ཀུན་སྙོམས་དང་།
།སྣ་ཚོགས་ཀུན་གཞིའི་ཐང་ལ་ཀུན་ནས་ལངས།
།མ་དག་འཁོར་བའི་རོ་ལ་རོལ་བཞེས་ཀྱི།
།སེམས་དང་སྤངས་བླང་འདས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས།
།འདྲ་བའི་སྣང་ལུགས་གཉིས་ཀྱང་ཀུན་རྨོངས་དང།
།སྤྱོད་པའི་གདེངས་ཐོག་གྲོལ་བའི་ཁྱད་པར་ཆེ།
།སེམས་ཉིད་ཡངས་པ་རང་གནས་ཡོན་ཏན་ཆར།
།འཛིན་པས་མི་བརྙེད་བདག་པོའི་འདུ་ཤེས་བྲལ།
།བཅོས་སུ་མི་མངའི་རང་བག་ཡན་པས་གདལ།
།གཡོ་སྒྱུ་མེད་པའི་སྐྱེས་གསར་ཕྲུག་གིས་འཛིན།
།དོན་མེད་རྩེད་དུ་མི་སྤྱོད་རང་གཞན་ལ།
།སྙིང་རྗེའི་ཐབས་ཀྱིས་མཚོན་ཆས་གོ་ཆོད་དང།
།གཞིའི་ངོ་བོ་སྟོང་ཉིད་འཁོར་གསུམ་གྱི།
།མེད་ཐག་བཅོད་པའི་ལམ་དུ་ལུས་སྟོབས་བསྐྱེད།
ཞེས་ཚིག་བདུན་རྒྱལ་པོའི་གསོལ་འདེབས་བསག་པའི་ཐུན་མཚམས་སུ་ཤར་མར་ཕབ་པས་དགེ་འགྱུར་ཅིག   
11/25-12/13/2018

Thoughts on Bodhichitta
Namo Lokeshvaraya


Insofar as I, a beggar with no means 
To tame each and every being accordingly
Properly think about it, there is no way
Not to have love and compassion
For myself and others.
Old mothers, like my own, have been mentally and physically
Shaken by the pounding waves of samsara for such a long time;
Thinking improperly about pointless activities, it's a pity that
We should accomplish so much useless karma.
The benefits of bodhichitta are limitless;
It's easy to understand that by reading
Lord Nagarjuna's Friendly Epistle.

By obsessing on too many mantric methods one's head spins,
And unlimited concepts about various things
To accept and abandon are produced.
Bodhicitta, or "emptiness with a heart of compassion",
In its empty essence is naturally unobstructed;
Dwelling nowhere, it equalizes self and other,
And arises everywhere on the variegated plain of alaya.
The citta-mind that disports in the flavor of impure samsara,
And bodhichitta that is beyond accepting and rejecting,
Both appear similar but as respectively delusory
And liberated through confidence in conduct, they are utterly distinct.

Mind-nature is vast; its own abode of qualities
Is not found by grasping, and has no notions of ownership.
It is not owned by being fabricated;
Its vagrant persona is expansive,
And is apprehended by a newborn infant free of deceit.
Its conduct is not a pointless game, but is mastered
By the weapon of compassion for oneself and other,
And builds its bodily strength on the path
Of determining the essential emptiness of the ground,
Where there is no triplicity [of self, other and action].


Written in between sessions of reciting the seven-line king of supplications; may it be good!

Tuesday, December 11, 2018

Disruptive

I will be a disruptive technology
I'll sneak up from behind
No one will see me coming
They'll all be towing a tight, fragile line
Thye'll all be all-in with shaky hands
Nervous bluffs and ponderous bluster
And use all the dirty tricks that they can
Surprise on my side, I'll steal 'em blind
This channel only is at my command
Water of luck seeks least resistance
I'm not so depressed, it's really alright
Even though they pay me a pittance. 

Monday, December 10, 2018

Om Tare

OM      is where the art is

TARE   far, far gone beyond Manhattan

TU        eres mi todo yellow white lotus tinged red

TARE   don't tarry tearing out the weeds

TURE   Fourth of July fire work my faith

SO        what can u say

HA!      I got the last word today


July 2018

Tuesday, November 27, 2018

P. in Poughkeepsie

HUNG     In the southwest corner of Dutchess County
On a soot-covered bed of mica schist and Allegheny bluestone
You are renowned as Poughkeepsie
Surrounded by Vassar, Marist, and human flotsam
Rainbow babes and babies
Junkies and small-time pushers
Old Poles and Sicilian pastry chefs
Litigators, family courts and police stations
The Italian Fair and Rails-to-Trails,
The pedestrian bridge and Amtrak and Metro North
Yogis will run through you like
Old spirits in search of bodies,
Not hurried, not without cheer
True solitude is not here
But cold wind, rock and steel
Gentry and the unworking class
Old community pillars and
Yuppies getting MFA's
Students with Manhattan timeshares
Retirees on welfare
Drunks on malt liquor forties
Pervs on porn
Loud Puerto Rican girls on Dunkin Donuts coffee
Fat old ladies on Weight Watcher's
Artists on turpentine fumes
Priuses with priapic piety
Rock stars on tour dates,
Coliseums on graduation days,
Whistles on trains.
Dear Poughkeepsie, you smell familiar
Let us swap credentials
I'll option my future
Against your gentrification
I'll hedge my bets
With your barely trimmed hedgerows,
Their tangled CVS bags flapping in the breeze
You are not a rat but there are rats in you
Like any seafaring city
Your fortunes ebbed and flow
With century tides and IBM restructurings.
Now your backyards are crowded
With countless crows at sunset,
Let us be loud, then quiet with them,
Messengers of American soul. 


Sunday, November 18, 2018

Silly Boring Poem @boringcompany, @elonmusk

Let's go live in a tunnel
Maybe we'll have lots of funnel
Perhaps it'll suck, I dunno
But more fun than owning a Hummel

We'll use all the loose dirt for bricks
And other assorted  P.R. tricks
Bake 'em with charcoal briquettes
And take vitamin A against rickets

From downtown to airport in minutes
We'll share pics with friends using Pin-its
Stream news from 1010 Win-WINS
And listen to Mozart on spinets

We'll live in a tunnel cheaply
And damn it who cares if it's creepy
We'll barbecue for the masses weekly
Fill the tube up with smoke like a teepee

We'll follow SpaceX on Twitter
Buy Tesla stock with the jitters
Rue all the short-selling quitters
Smoke weed and drink bourbon with bitters

We'll hang with Elon a mile under
Beat time to the boring thunder
Store our troglodyte plunder
And live till we die at a hundred.

Tuesday, November 13, 2018

Death of Yoga

The death of yoga
Is cessation of concepts
So leave me the eff alone
While I navigate this pit beneath
The castles of nouveau richesse
Built of hope and fear, late and soon,
Storehouses for dull awareness that
There is no yoga in yogaville
No sages or ignorami
Only we, a single eye
Glancing sidelong and sardonic
Grafted to a pyramid's tip
Alloy wheels and bucket seats
Jutting below our pelvis
We recite a poet's homily
About duty, kin and justified murder
When god shows his blue face
Of pantheistic Superdeath
Heel scratching ear quizzically
Let's talk union and multiplicity
Progressivism and final concerns,
Plumb the depths of gourmet humble pie,
Stare antinomies back in the corner,
And rue the good demise
Of stiff upper lip and rectitudes.
We wind down slowly,
Splayed on cold sticky mats
And serve the old reaper
His due.

Saturday, November 10, 2018

Proprietary Lock-in

Shangrila Buddhism has proprietary lock-in
Back issues of the Sun
Back flatus of corporate gas
Covering their asses
With rose water, Armani
And Remy-Martin,
They sit on zafus breathing and bleeding
Thinking "Me too!" or,
"I bitch, therefore I am."
Would somebody please go slice that good ham
Basted with sugar and spice,
And try to look nice while the aeon is nigh,
Backpedalled to Niagara,
The honeymoon's over
No more rolling in dough
Or purple fields of clover
No more love thy neighbor's thigh
Nor hate the sin but not the sinner
Dour views wear thin apparel
The emperor's new clothes are criticized
By the free press and feminized
Lord Shakyamuni's gone and bought a condo
The vihara's been subdivided
Monastic dogs are now admitted
Vinaya doggy-style is all the rage
Trust friends with funds have all become
Acharyas with a bottom line
Of filigree-gold homespun.
The story here is told
Of endless freedom in the fold
To remind meter maids counting merit
To check their panties for cooties and abide
The rules which prohibit the keeping of ferrets
Inside Dharmadhatu's vast marble halls.
So now, misty-eyed, we turn back the cataract
And bless the peacemakers on the great falls.

Friday, November 9, 2018

Homage to the Dog-kini

༈    །ཕྱག་འཚལ་ལྷན་སྐྱེས་ཁྱི་མོ་མཁའ་འགྲོ་མ།    །བརྗིད་གཟུགས་གསེར་སྐྲ་གཞོན་ནུ་མ།    །བག་མེད་འདོད་ཆེན་སྒྱུ་རྩལ་ལུས་བོང་ཆེ།    །བུད་མེད་ལོ་གཞོན་ཁྱི་མོ་ནག་གདོངས་ཅན།    །རབ་དགྱེས་སོ་དཀར་ཞལ་འཛུམ་སྐད་སྙན་མ།    །གང་འདུལ་རྣལ་འབྱོར་ཐུགས་དགྱེས་བྷག་རྒྱས་མ།    །ཆོས་དབྱིངས་འོད་གསལ་ཕྱམ་གདལ་སྒོ་འབྱེད་མ།    །མཁའ་འགྲོ་བརྩེ་ཆེན་ཡིད་ཀྱིས་ཕྱག་འཚལ་བསྟོད།    །སྲུང་མ་གདུངས་ཤུགས་བློ་ཡིས་བསྐུལ་ཞིང་བསྟོད།    །ཤེས་རབ་ལྷན་སྐྱེས་དོན་སྐུར་གཞེངས་ལ་བསྟོད།    །ཐབས་ཀྱི་ཕ་ཉ་དུས་སུ་བྱོན་ལ་བསྟོད།    །ཕྱག་འཚལ་ཕྱག་འཚལ་སྙིང་ནས་གུས་ཕྱག་འཚལ།    །འབོད་དོ་འབོད་ཞིང་བྱོན་ལ་དགྱེས་པར་བཞུག    །བཞད་གད་ཞལ་སྟོན་སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་འགྱེད་མཛོད་།    ཞེས་རྨི་ལམ་ཐ་མལ་སྣང་ཞེན་གྱི་ངོར་བསྐུལ་བས་བཀྲ་ཤིས་པར་གྱུར་ཅིག    །།


Homage to the innate Bitch-Dakini,
Lustrous in form, blonde-haired and youthful
Carefree, lustful, flirtatious and full-figured
A young woman whose head turns into a black bitch
With expression of delight, white teeth, smiling and a beautiful voice
Taming various disciples, your pulsing bhaga delights the heart of yogis,
You open the door of luminosity to enter expansive Dharmadhatu:
Dakini, with a mind of great love, homage and praise!
Protectress, with a mind of longing, invocation and praise!
Praise to you, arisen in the ultimate body of innate prajna!
Praise to the messenger of skillful method, at your timely arrival!
Homage, homage, here is heartfelt homage!
Calling and calling, come, sit and stay happy!
Show your laughing face and send forth many emanations!

Incited by clinging to the ordinary appearances of dream-phenomena. May it be auspicious!

སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པའི་གྲོང་ཁྱེར།

City of Diverse Emanation
 
།སྣ་ཚོགས་སྤྲུལ་པའི་གྲོང་ཁྱེར་ལ།    །ཅིར་ཡང་མ་ངེས་ཁྲོམ་ཆེན་བསྡུས།    །གང་འདུལ་ཚོང་པའི་ཅ་ལག་ཀུན།    །དབང་པོ་མཐུན་པའི་འདུལ་བྱར་འཕྲོད།    །མངོན་མཐོ་ཞིང་གི་ལམ་རིས་སར།    །ཚོགས་གཉིས་ཁུར་པོ་རིམ་གྱིས་ཆིབས།    །ཚོང་རྫོགས་མིན་པའི་ལྷག་འདུས་རྣམས།    །འདི་ཕྱིའི་རིམ་གྲོའི་མཆོད་པ་མཛད།    །ཆགས་སྡང་ཚུད་པའི་ལྗག་རྐུན་ཡང།    །རོལ་མོའི་ལྟས་སར་དབང་མེད་འགུག    །རང་གྲོལ་ཆེན་པོའི་ཕུར་པའི་དབལ།    །ཉོན་མོངས་ཤ་ཚིལ་བཏུབ་ནས་འགྱེད།    །ཤར་ནུབ་ཉི་མའི་ཁྱིམ་ཀུན་ལ།    །སེམས་ཅན་ཀུན་ཀྱང་སོ་སོར་སྣང།    །འཁོར་འདས་དགོས་དོན་མཐའ་དག་ལ།    །རྒྱལ་པོའི་ཁྲིམས་བཟང་ངེས་པར་འཛིན།

In the city of diverse emanation
The great marketplace convenes, anywhere and unpredictable
The merchants sell tools to tame individuals
That are presented to disciples with suitable faculties.
On the ground marked by roads leading to exalted and sublime places
The loads of dual accumulation are gradually ridden up.
The surplus goods not sold off entirely
Are made into offerings for this life and the next
Robbers and thieves given to desire and anger
Are helplessly attracted to the musical venues
The sharp edge of the Kila of great self-liberation
Cuts off the meat and fat of afflictions and distributes them
In all the solar mansions to the east and west
All beings without exception appear individually. 
All the requirements of Samsara and Nirvana
Are covered by the excellent laws of the kingdom.

Thursday, November 8, 2018

A Piece of the Vast Thought of 'Whatever-Happens' (Gangshar)


༆ །གང་ཤར་གདལ་རྟོག་དུམ་བུར་བཞུགས། 

།ལས་འབྲས་འཕེན་པའི་ཁྱིམ་འཇུག་ནས།
།རྒྱུ་རྐྱེན་ཉི་ཟླ་སྐར་ཚོགས་བཀྲ
།བཟའ་ཡིས་རྟེན་འབྲེལ་འཕྲོད་སྦྱོར་ན།
།ནམ་མཁའི་ཁྱེའུ་རྗེན་ནེ་འཕྱོ།
།དབུགས་མེད་རོ་ཡི་ཁྱག་རོམ་ཆག
།དྲན་མེད་སྔོན་ལྟས་སྐྱེ་བ་ལེན།
།གྲོགས་མེད་ཞིང་གི་ས་རིས་ལ།
།ཞིབ་འཇུག་བློ་ཡིས་གྲོང་ལ་འཇུག
།ན་མེད་རྒས་པའི་གཞོན་ནུ་ནི།
།ཕ་མ་སུ་ཡིན་རྟོག་མི་ཤེས།
།སློབ་གྲའི་རྒྱུག་རིམ་མ་འཕོས་པར།
།སློབ་གྲྭའི་རྒན་སློབ་ཀུན་ལས་འཕར།
།སྨྲ་མེད་འོས་མེད་དོན་ཀུན་ཤེས།
< !-- །སུ་ལ་དྲིས་པའི་ཁུག་པའི་ཁར། 7/24/2022-->
།ས་ཡིས་དྲིས་ལན་འོག་ཁུག་པའི་ཁར།
།བབ་སོ་མིན་པའི་རྒྱུད་འཛིན་འདིས།
།སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་གཉིས་མེད་བརྙེད་།
ཞེས་གང་ཤར་དལ་བའི་སྒྲར་བྱུང་ཝཱགེནྡྲས་སོ།
 
 11/08/2018

After entering the house whence karmic cause-and-effect are thrown
The sun, moon and stars of causes and conditions are bright
If the planets cause interdependence of elemental combination ('phrod sbyor)
Little space-boy floats up naked
The ice of the breathless corpse breaks up
Mindlessly, birth already foreseen is taken
In the drawings on the ground of a friendless land
With investigating mind the town is entered
The old youth without sickness
Cannot think who his mother or father is
Without passing all the examinations at school
(S)he surpasses all the schoolchildren and schoolteachers,
Without being expounded knows the meaning of all useless topics
In the mute face of whomever is asked a question,
This lineage-holder (rgyud 'dzin) who is not a lineage-recipient (bab so)
Finds the non-duality of Buddhas and sentient beings.

[Written] by the Lord-of-speech (Vagendra) arising as the gentle sound (dal ba'i sgra) of 'whatever-happens' (Gangshar Wangpo).

Saturday, November 3, 2018

Namaḥ Śrī-Gaṇapataye

Courtesy collection of Candraśekarānanda

One must bow to power
Or power cannot be yours
Therefore I bow to Ganapati
All-powerful Lord of the Secret Assembly
The record-keeper of powerful data
The book-keeper of all samsaric and nirvanic odds
The keeper of secrets of the swift path
The guardian of Mahadeva's wealth
The loyal son of the Queens of Possibility
NAMO I bow to the Elephant-Trunked
And praise your all-pervasive activity
Let fall a shower of blessings on this very place
Cause abundance of wealth and
Excellent Dharma to flourish in practice
Protect friends, wealth, consorts and lineage
Trample dangerous enemies and obstacles
Bring a festive atmosphere to those deprived
Eradicate all gross and subtle obstructions
Illuminate the dark chasm of the world
Let the land resound with your clarion call
This is a time of great interdependence
Let there always be SAMAYA! 

Nov. 2, 2018 / Cherrytown, NY
Melodious Song Invoking the Heart-Quintessence of the Mother-Host of Dakinis

By 'Jam mgon Mi-pham rNam rgyal (1846-1912)

༄༅། །མ་ཚོགས་ཌཱ་ཀིའི་སྙིང་གི་དྭངས་མ་འགུགས་པའི་གླུ་དབྱངས། 

ཨ་ཧོ།   མ་དག་ཐ་མལ་སྣང་བའི་ཆོས་ཀུན་གྱི་རང་བཞིན།   །གདོད་ནས་སྣང་སྟོང་ཆོས་སྐུའི་ཡེ་ཤེས་སུ་ཤར་བའི།   །རང་སྣང་རྣམ་དག་ཡེ་ཤེས་ཌཱ་ཀི་ཡི་གྲོང་ཁྱེར།   །ངོ་མཚར་མཆོག་ཏུ་དགའ་བའི་ཕོ་བྲང་གི་དབུས་ན།   །པདྨའི་རྒྱལ་པོ་བདེ་ཆེན་ཐོད་པ་རྩལ་བཞུགས་ཏེ།   །བརྒྱུད་གསུམ་རིག་འཛིན་བླ་མའི་སྤྲིན་ཕུང་དེ་འཁྲིག་ལས།   །ཐུགས་རྒྱུད་དགོངས་པའི་རང་རྩལ་བདེ་སྟོང་དུ་ཤར་བ།   །འཇའ་འོད་མེ་ཏོག་ཐིག་ལེས་འབྱིན་བཀྲག་ཞིག་ཕོབས་ཤོག   །བརྒྱུད་གསུམ་ཌཱ་ཀའི་སྙིང་ཁྲག་དྭངས་མ་ཡི་བཅུད་བཟང་།   །ཡིད་ལ་སིམ་སིམ་ཐིམ་པའི་སྐལ་བཟང་གི་ལང་ཚོའི།   །མཚུངས་མེད་མཛེས་པ་ངོམས་པས་མ་ཚོགས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ།   །དབང་མེད་སྤྲིན་ལྟར་འདུ་བའི་གླུ་དབྱངས་འདི་ལེན་ནོ༑   །སྣ་ཚོགས་གདུལ་བྱའི་དོན་བྱེད་ཐེག་པ་ཡི་ཆོས་ཚུལ།   །མང་མང་མཚོ་ལྟར་བསྐྱིལ་བའི་གདམས་ངག་གི་སྙིང་པོ།   །འོད་གསལ་རྡོ་རྗེ་སྙིང་པོའི་ཡིད་བཞིན་གྱི་དབང་རྒྱལ།   །མཐོང་དང་རྟོགས་པ་སྐལ་ལྡན་རེ་ཟུང་ཙམ་ཡིན་ནོ༑   །འདི་ན་ཆོས་ཀུན་ཆོས་ཉིད་བདེན་སྟོང་དུ་ངེས་པས།   །སྣང་བ་རྟེན་འབྲེལ་སྒྱུ་མའི་ཡོ་ལང་དུ་ཤར་ཏེ།   །གང་སྣང་ཕྱམ་ཕྱམ་སྣང་སྟོང་རོལ་མོ་རུ་མཐོང་བས།   །སྒྱུ་མའི་རྣལ་འབྱོར་སྐྱིད་པའི་བྲོ་གཞེས་ཞིག་བྱེད་དོ།   །སྙིང་དབུས་དྭངས་མ་ལྔ་ལྡན་འོད་ཟེར་གྱི་གུར་ཁང་།   །སྦས་པའི་སྒོ་མོ་ཐབས་མཆོག་ལྡེ་མིག་གིས་ཕྱེས་པས།   །ཀ་དག་ལྷུན་གྲུབ་ཆོས་སྐུ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སེམས་དཔའ།   །འཇམ་དཔལ་དཔའ་བོའི་རང་ཞལ་རྗེན་པ་རུ་མཐོང་སོང་།   །དུས་   གསུམ་རྒྱལ་བའི་ཞལ་རས་མ་ལུས་ཀྱང་རྫོགས་པ།   །རིག་འཛིན་དཔའ་བོ་དུ་མའི་ཞེ་ཕུག་གི་སྐྱེལ་སོ།   །མ་རྒྱུད་མཁའ་འགྲོ་འབུམ་གྱི་སྙིང་ཁྲག་གི་དྭངས་མ།   །རྒྱུད་ཆེན་རྒྱ་མཚོས་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་དེ་འདི་ག   །གཤེགས་དང་འབྱོན་འགྱུར་བཞུགས་པ་སྲས་བཅས་ཀྱི་རྒྱལ་བ།   །བརྒྱུད་གསུམ་བླ་མ་ཊཱ་ཀི་ཆོས་སྐྱོང་གི་འདུ་ཚོགས།   །མཁའ་ལས་སྤྲིན་ལྟར་གཡོ་བ་བསླུ་མེད་ཀྱི་ཆོས་ཉིད།   །ཀུན་ཀྱང་སྙིང་པོ་འདི་ཡི་དམ་ཚིག་ལས་མི་འདའ།   །དེ་རིང་འདི་ན་   ཚོགས་པ་རྡོ་རྗེ་ཡི་མཆེད་གྲོགས།   །སྣང་སྟོང་ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་སྲོག་གཅིག་ཏུ་བཟླུམ་པས།   །ཀུན་ཀྱང་ཀུན་སྣང་སྒྱུ་མའི་འཇའ་རིས་སུ་ཡལ་ཏེ།   །ཟུང་འཇུག་འོད་སྐུ་འགྲུབ་པའི་རྟེན་འབྲེལ་རང་འགྲིག་སོང་།   །དམ་ཅན་ལྷ་མི་རྣལ་འབྱོར་ཕྱི་ནང་གི་འདུ་བ།   །མཐོང་ཐོས་དྲན་རེག་གིས་མཚོན་འཁོར་འདས་ཀྱི་སྣང་ཆ།   །ཀུན་ཀྱང་ཀུན་བཟང་དགོངས་པ་ཟང་ཐལ་གྱི་ཀློང་ནས།   །རོ་གཅིག་འདུ་འབྲལ་མེད་པའི་བདེ་ཆེན་ལ་གནས་སོང་༑   །རིག་དབྱིངས་ཡེ་ཤེས་སྐུ་མཆོག་ངེས་ཤེས་ཀྱི་མིག་གིས།   །གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་མཐོང་བ་ཡི་མོད་ལ།   །གང་ཤར་དབྱངས་སུ་བླང་བ་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རང་སྒྲས།   །ཀུན་ལ་སྣང་སྟོང་མཉམ་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ཕོབས་ཤིག།   ཀུན་ཀྱང་རོ་མཉམ་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོ་ཡི་ཐིག་ལེ།   །ཀུན་སྣང་མི་འགགས་དགའ་ཆེན་བདེ་མཆོག་གི་རོལ་མོ།   །ཀུན་ཁྱབ་རྟག་པ་དམ་པའི་དགེ་ལེགས་ཀྱི་སྣང་བས།   །ཀུན་དུ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཤིས་པ་དེ་སྩོལ་ཅིག  །ཅེས་མ་ཚོགས་མཁའ་འགྲོ་མ་རྒྱ་མཚོའི་སྙིང་གི་དྭངས་མ་འགུགས་པའི་གླུ་དབྱངས་འདི་ཤིང་ཁྱི་ཟླ་༡༢ཚེས་ཁལ་ཀུན་མཁྱེན་རྡོ་རྗེ་གཟི་བརྗིད་ཀྱི་བཀའ་ལུང་གིས་ཟིལ་གནོན་དགྱེས་པ་རྩལ་དུ་འབོད་པས་གང་ཤར་བཅས་བཅོས་མེད་པར་ཤར་མར་བྲིས་པ་མངྒ་ལཾ།།
A HO!

The nature of all dharmas that appear ordinary and impure
Is the timeless awareness of Dharmakaya, empty appearance that timelessly occurs
As one's own experience, in the utterly pure city of timeless awareness Dakinis.
In the center of the amazing palace of supreme delight is
The Lotus King, Great Bliss Kapala-Energy (Dechen Topa Tsel).
From cloudbanks of Awareness-holding gurus of the three lineages gathered there,
Arising as bliss-emptiness, the innate energy of his enlightened mind's intention,
May brilliant blessings descend as rainbow flowers and spheres of light.
The excellent elixir of triple-lineage Dakinis' heart-blood quintessence,
Their youth of good fortune dissolving steadily into one's mind,
Satisfying with their peerless beauty, the mother-host of Dakinis,
Automatically gathers in clouds by dint of this melodious song sung here.
The ways of dharma taught in the vehicles that accomplish the welfare of various disciples,
Are a plethora of practice instructions' whose essence flows in unison like an ocean;
The wishfulfilling king of the vajra essence of luminosity,
Is seen and realized by just one or two fortunate ones.
Here, being certain about the dharmata of all dharmas, their emptiness of true existence,
Appearances arise as the magical phantasmagoria of interdependence.
Whatever happens is seen as the display of appearance-emptiness,
So the magical yogin dances happily.
The radiant tent of five pellucid light colors in the heart
Is opened by the key of the supreme method of the secred door
The sattva (sems-dpa') of timeless-awareness dharmakaya -- original purity and spontaneous presence --
The bare face of heroic Manjushri, this I have seen:
The visages of the Buddhas of the three times, perfect in their entirety
The cherished destination of multitudes of vidydhara warriors.
The quintessence of heartblood of hundreds of thousands of Dakinis of mother-tantra lineage
The heart-essence that is taught by an ocean of great tantras, is just this.
The departed, not yet arrived and present Victors with their scions
The gathered assembly of triple-lineage gurus, dakinis and dharmapalas,
Like clouds moving in the sky, are undeceiving dharmata;
All do not go beyond the samaya of this essence.
The vajra siblings gathered here today
Enveloped in the life of a single bindu of timeless awareness of empty appearance,
All dissolve in pervasive illusory rainbow outlines;
The interdependence of realizing the light-body of coalescence has been established.
The outer and inner gatherings of oath-bound divine and human yogis,
The apparent aspects of samsara and nirvana that can be seen, heard, recalled or felt,
All of those, from the seamless expanse of Kuntuzangpo's intention,
Have come to abide in great inseparable bliss of one taste.
With the eyes of certainty for the supreme body of gnosis of dharmadhatu-awareness,
As soon as that is seen in the manner of non-duality
Whatever arises is expressed as melody, with the innate sound of dharmata;
Let the timeless awareness of equal empty appearance descend on them all.
Everything is the great sphere of one-taste timeless awareness;
Every appearance is unobstructed great joy, the music of supreme bliss;
With the all-pervasive phenomena of permanent holy virtue and goodness,
May the auspice of abundance be everywhere bestowed!

This Melodious Song Invoking the Heart-Quintessence of the Mother-Host of Dakinis was written from start to finish, just as it arose, without alteration, on the ninth day of the twelfth month of the Earth-Dog year (1898), as [I was] invoked as "Overwhelming Energy of Delight" (gzil gnon dgyes pa rtsal) by the verbal command of the omniscient Vajra Splendor (Dorje Ziji, Jamyang Khyentse the Great). Mangalaṃ

Thursday, November 1, 2018

For Tathagata-garbha Students

༈    །སྙིང་པོའི་མཚན་ལེགས་དཔེ་བྱད་ལེགས།
    །ཁམས་ཀྱི་རང་བཞིན་གནས་བདེ་ལེགས།
    །རིགས་དག་གནས་འགྱུར་གངལེགས་དེའི
    །སངས་རྒྱས་སར་འཁྱོལ་བདེ་ལེགས་ཞུ།
                དཀོན་མཆོག་མིང་པ་ཞིག་གིས་སོ།    ཤུབྷཾ།


The major marks of the Garbha are good, the minor signs are good.
The natural abode of the Element (dhātu, khams) is happiness and goodness.
One who instantiates (or translates) well the Gotra's abiding purity (gotra-sthāna-śuddhi-parāvṛtti)
Wishes you the happiness and good of reaching the Buddha-bhūmi!

Wednesday, October 31, 2018

The Valley

This way is wide
This way is fair
A vast mud flat laid
Between earth and sky
You can lose your way here
But it doesn't matter
Wherever you wander
It's still the same ground
There's a profuse jungle before
To get here take the long, winding stair
Afterwards a steep dry scarp
Nobody climbs it
Except with bare hands
To keep a man he needs a big pasture
Lead him here where freedom is ample
The abandoned school still has a reunion
See them recall their days as students
The long hall is barren, no posted announcements
Teacher is here to sit in your lap
Playfully telling her unemployed freedom
The empty town was set up as a test
No nuke blast ever flattened it out
All around the dry flat stretches
Side to side thin forests encroach
One last delivery truck drives around
With one box addressed to unknown persons
The lunch picnic has few attendees
One by one the people go out
Two by two the hall bells are ringing
I'm ready to put down this dim  slide
A new suit awaits me
Already fitted
Already always along for the ride.

Tuesday, October 30, 2018

Iṣṭadevyavadānaṃ

༄༅། །ཡི་དམ་ལྷ་མོའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པ་བཞུགས།།

इष्टदेव्यवदानं ॥
§ Iṣṭadevyavadānaṃ ||
Legend of the Chosen (Yidam) Goddess

།ཨེ་མ་ཧོ། །མ་ཤེས་མི་ཤེས་ཤེས་པར་མི་འགྱུར་བའི། །དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ཐུགས་སུ་ཀློང་གྱུར་བ། །འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུ་མཉམ་པ་ཉིད་ངང་ལས། །ཁོལ་བུ་བདག་འདྲའི་རྟོག་ཕྲེང་ཅིར་ཡང་བྱུང། 

EMAHO Not known then, not known now, not to be known ever, the mind of the Three Times' Buddhas, instantiates as the ever-youthful Manjushri; from within that equanimity state, a subservient fragment-person like myself, gives rise to garlands of thought-process.


།འདོད་མའི་མགོན་པོ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་དཔྱིད། །རང་བྱུང་སྲས་མོར་ཤར་བའི་རྣམ་དག་དབྱིངས། །མ་སྐྱེས་ཤེར་ཡུམ་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ་ལ། །སྒྲ་ཡི་རང་ཤར་རྡོ་རྗེའི་ཕྱག་གིས་གདུད།

The springtime of the primordial Lord Samantabhadra, the utterly pure space that gives rise to self-originating daughters, to the unborn Mother of Wisdom Samantabhadri, I pay homage with vajra-hands of self-arising sound.


།སེམས་ཅན་ཉམས་ཐག་བདག་འདྲ་མ་ལུས་པ། །སྲིད་གསུམ་འཕོ་འགྱུར་གནས་ལ་སྐྱེ་ནས་སུ། །དུག་གསུམ་གྲོང་ཁྱེར་བདེ་བའི་སྐབས་མེད་པས། །ཟག་མེད་རྣམ་དག་མགོན་ལ་སྐྱབས་བརྩལ་ནས།

Weary sentient beings like me, without exception, being reborn in fluctuating circumstances of the triple samsara, have no opportunity for happiness in the cities of the triple poisons. So, having sought refuge in the undefiled, utterly pure protectors,


།ཡེ་གྲོལ་རང་གཤིས་རྫོགས་པ་ཆེན་པོ་ལ། །བཅིང་གྲོལ་ད་གཟོད་མེད་པའི་གདིངས་བརྙེད་དེ། །འཁོར་འདས་མཆིང་བུར་ཞེན་ལ་རང་གཞན་གྱི། །ཨ་ཐང་ཆད་པའི་ཚུལ་འདི་སྙིང་རེ་རྗེ།

In the timeless freedom of self-nature, the Great Perfection, one who finds confidence that even now, bondage and freedom do not exist, feels great compassion for the way oneself and others are exhausted by attaching to the trinkets of samsara and nirvana.


།ཡེ་ནས་རང་ངོ་ཤེས་པའི་མཁའ་འགྲོ་མའི། །ལམ་དུ་ཅིར་ཡང་མ་ངེས་འཕྲུལ་བྱེད་མ། །འདོད་པའི་ལྟས་བཟང་ཁྱེར་བའི་ཕོ་ཉ་ཁྱོད། །རང་གི་སྙིང་ལ་དགའ་བའི་འདོད་ཀུན་འཇོ།

Unpredictably displaying everywhere and anywhere on the path of the Khandromas of timeless self-recognition, you, the messenger who brings the good auspices of enjoyment, provide my heart with whatever is needed for happiness and joy.


།སྲིད་པའི་རྩེད་མོའི་ཚུལ་ལ་མི་མཁས་བདག །འཁོར་བའི་ཡང་ལེན་རོང་ལ་ལྷུང་དོགས་ནའང། །སྙིང་རྗེ་གཞུན་ནུ་མ་ཡིས་ལག་འཁྲིད་ནས། །གཞན་དོན་སྐྱོང་བའི་གྲོང་དུ་ཡང་ཡང་འཇུག།

I who am unskilled in game-plays of existence fear falling into the chasm of samsaric retribution, but being taking in hand by the young compassionate one, time and again one enters the house that protects the welfare of others.


།དོན་མེད་བྱིས་པའི་རྩེད་མོའི་ཚུལ་བསམ་ན། །རང་གིས་རང་ཕུངས་ཐབས་སུ་ཐལ་ན་ཡང། །གཞོན་ནུའི་དཔལ་དང་ལྡན་པའི་སྒྱུ་རྩལ་གྱིས། །རང་དོན་སྤངས་པའི་སྟོན་མོར་དགྱེས་ལ་སྤྲོ།

Thinking about the pointless games that childish people engage, they all amount to methods of self-destruction; but with the magical skill endowed with the splendor of (Manjushri's) youth (=prajna), I am delighted to serve a feast wherein self-benefit is abandoned.


།ཧ་ཅང་མཛེས་མ་ཁྱོད་ཀྱིས་རྗེས་འདྲེན་པའི། །ཆ་མེད་ངེས་མེད་འདོད་ཉུང་ཁྱེའུ་ཆུང། །འཇིག་རྟེན་མིག་དང་གྲོགས་པའི་སྒྲོན་མེ་དུ། །ཡིད་ཅན་དག་གི་དེད་དཔོན་སྐྱེ་བུར་བྱོན།

Being led by you, the ever so lovely, a clueless and indefinite child of few desires, like a beacon that accompanies the eyes of [those born in] the world, is reborn as a captain of sentient beings.


།ཚེ་འདིའི་བྱ་བའི་བློ་རྟོག་མ་མཆིས་ཀྱང། །ཕྲིན་ལས་རྩ་བ་ཁྱོད་དང་ཡུན་གྲོགས་བཞིན། །རང་གཞན་འཕྲལ་ཡུན་བདེ་བའི་ཐར་ལམ་ནས། །འབྲས་བཟང་རོ་མངར་མྱོང་བའི་ཐེ་ཚོམ་མེད།

Though it is not about expectations or doings in this life, whilst staying with you, the root of Buddha-activity, for a long time, the temporary and long-term happiness of oneself and other, and the path of liberation also, have the superb, sweet flavor of results. Of this there is no doubt!


།དེ་ཕྱིར་ཁྱེད་ཀྱི་སྐུ་གསུངས་ཐུགས་མཛོད་ལ། །སྒོ་ཕར་ཕྱེད་པའི་ལྡེ་མིག་གདུངས་པའི་ཡིད། །དག་པ་རབ་འབྱམས་སྣང་བའི་དམ་ཚིག་གནས། །ནམ་དང་འབྲལ་མེད་རྟེན་འབྲེལ་སྲུང་གྱུར་ཅིག

Therefore, with yearning which is key to opening your body, speech and mind-treasure door, abiding with infinite pure appearance that is the essence of samaya, and always inseparable, may interdependence be maintained!


ཞེས་རང་ཡིད་འཕྲོག་པའི་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་གི་ཚུལ་ལ་དབང་མེད་འཇུག་པའི་གྱི་ན་པ་དཀོང་མཆོག་མིང་པའི་གང་ཤར་ཡི་གེར་ཐལ་བའི་མོས་པ་འདི་ལྟར་ཡིན་པས། རང་གཞན་བྱང་ཆུབ་བར་གྱི་ལམ་དུ་སྙིང་རྗེ་གཞོན་ནུ་མ་དང་རྟག་ཏུ་ལྷན་ཅིག་རོལ་པར་བྱ་བའརྒྱུར་འགྱུར་ཅིག ཤིན་ཏུ་བཟང་ཞིང་དགེ་བར་གྱུར་ཅིག ཨ་ཏི་པུཥྠི་པུཎྱེ་བྷཝེཏ།
Such is the straightford consignment to words of the wishes, just as they arose, of one named Konchok, an ordinary worldling helplessly engaged with the interdependence of being spirited away. May this be the cause of myself and others always playing with the compassionate beauty, until enlightenment is reached! May it be most excellent and virtuous. Atipushtipunyebhavet.

Monday, October 29, 2018

Hootananda

Hootin' 'n'  hollerin'
Slogans of support
#Me3 I say
Going along with yours and yours truly
I am such a big fan
Let's go rent a van
And take a ride to buy antiques
Do some wheelin' 'n' dealin'
Let the chips fall in our laps
Eat crackers in bed
Become old and stiff
Then young and aloof again
Playing the same old tune
 We played along the Indus
When Sarasvati still flowed on course
When previous Kanakamuni's
Law was still in season
We're old non-souls
Void and compassionate
Without reason
It's fairly choiceless
All this up and downing
In and outing
Point and pouting
To hold your hand again
I'd give up my station
Only knowing one thing
Only trusting this old house
Is full of patience

Thursday, October 25, 2018

Why I'm Depressed, by Longchen Rabjam


Translator's note: It is well-known that in his early years, prior to becoming the chief disciple of Dzogchen master Kumaradza, the great scholar and poet, later known as the Omniscient Longchen Rabjam, became fed up with the behavior of his fellow students at Sang phu monastery, and issued several barbed compositions in verse, directed especially at hooligan monks from the Kham region. Thus the title, rgyu la khams 'dus, literally means "depression about causes" (or, by inference, "the causes of my depression"), but also puns on the real source of Longchenpa's gloomy mood, namely, the crude behavior of his peers.


A Garland of Verses:
Why I'm Depressed about Things

[rGyu la khams 'dus me tog phreng ba]

By Tsultrim Lodrö (Longchen Rabjam, 1308-1363)




OM SVASTI SIDDHAM
The one from Glorious Samye in the snowy fastness of Tibet --
Whose beautiful form, like a sunlit lotus grove,
Is revered by the all-seeing gods and men alike --
Offers these few words for inquiring minds!
These days some people tell me that
I'm out of touch with the world, aloof,
Unable to stay put, and very depressed.
Now, listen to what I have to say!
Holy beings despise them, these un-Dharmic and nefarious ways,
The sneaky and manipulative methods of deception,
Which cause regret at death's door, and low rebirths in the future:
To be out of touch with the world is, indeed, a good thing!
Luxury and pleasure, the noose of Samsara,
Are the basis of endless conflict and suffering --
Holy beings despise them.
Even if you have them, there is no satisfaction,
And attachment increases.
To stay away from these causes of lower realms is, indeed, a good thing!
If you don't renounce the ways of the world,
You will never be free of the ocean of suffering.
Not clinging to impermanent, meaningless things,
And remaining aloof is, indeed, a good thing!
Staying put, desire and anger increase automatically;
You get busy, and there's too much to do;
You get caught by the lasso of selfish desires.
Not staying put in a place like this is, indeed, a good thing!
So, this depression of mine is not without reason.
I've been thinking day and night about this:
We're adrift in this turbulent sea of Samsara,
The process of selfish delusion.
Having seen the depths of this ocean,
From which rescue is difficult,
I shed tears of despair, and feel depressed.
Closely observing the behavior of others
Is what made me depressed, so listen!
Externally refined, but most arrogant inwardly,
They loudly proclaim themselves venerable
Abbots, disciples and Lamas,
But don't practice Dharma, and chase after luxury.
Watching these clever charlatans, I feel depressed!
They are more interested in rich people,
Than in those who know the Dharma.
They are nicer to sinister types,
Than to honest persons.
Seeing these experts on the eight worldly Dharmas
Disguised as Lamas, I get depressed!
They don't know what really matters and
Split their friends apart with malicious gossip.
Dishonest and crafty, they pretend to be nice[1].
They are not happy if things go well, and
Foment disagreements between people.
Seeing friends like this, I am depresssed!
Impatient with work, they make others work for them;
Not there when you need them, they are fickle and disloyal;
They're hypersensitive and unpredictable.
With friends like these, who wouldn't be depressed?
They have no sense of decorum, and
Lash out if you tell them so.
They are faithless, disrespectful, uptight and opportunistic[2].
They love to eat but avoid anything that involves effort.
Seeing students like these, I feel depressed.
If you praise them directly, they criticize you behind your back.
They have no interest in Dharma and hanker for luxuries.
After caring for their needs, they still resent you.
With students like these, I am depressed.
They'll reject a wise man for eating and dressing simply, but
Show respect to a dimwit because he's rich;
They find con artists personable, and consider them clever.
Seeing people like these, I get depressed.
If you're honest, they think you're totally uptight.
If you're poor, they think you're utterly worthless.
If you know Dharma, they say you're useless and incompetent.
Around people like these, I feel depressed.
Someone who follows the ways of the world
They esteem as an excellent master;
An underhanded charlatan
They claim as a noble person.
Foul-mouthed morons and fakes
They consider good people --
These kinds of people make me depressed.
What they promise to give, they dedicate as merit.
The gift of harm they imagine is virtue.
The practice of non-Dharma will lead to happy rebirths --
Or so they think.
Such confused thinking makes me depressed.
If you commit pecadilloes, they think that's grand.
If a pure monk shows up, everyone hates him.
Now, when everyone loves a fool more than a saint,
A sensitive person might well feel depressed!
In our times, everyone is wrong-headed.
Virtues, which show up one's weakness,
Are judged to be faults.
Just as a one-legged Chuta[3] would laugh at humans,
Because they seem to have an extra leg,
Such now is the case with the man from Samye, a philosopher
Skilled in composition, teaching and debate,
Who practices Dharma, but is hated!
Having said this, the hordes of rowdy, ignorant dopes --
Who are completely misinformed about traditions
Of study and contemplation,
Who rashly pawn the jewels of the three trainings
For their personal benefit --
And those who admire them,
Will surely not be pleased.
However, I have written this for the delight
Of intelligent persons who spread the wings of three trainings
From the fine body of their ethical discipline
To fly in the sky of honest endeavor.
Look into the distinction of truth and falsity, gifted ones!
About this, the poet from the Land of Snows,
Tsultrim Lodrö Zangpo, has written.
By this merit, may I and all beings
Reach the foot of the glorious Bodhi Tree,
And having vanquished the armies of Mara and their unpleasant words,
Go to the regal state of spontaneous presence, the three Kayas!

This "discourse garland of refutation", written sincerely as an authentic response [to criticisms] by the learned poet, the one from glorious Samye, Tsultrim Lodrö, is hereby complete.

[This preliminary translation was created on Thursday, November 25, 1999 by Konchog Tashi. Sarva Mangalam!]


Addendum, 1/1/2019: Regarding the circumstances of Longchenpa's composition of this and similar poems, see A Marvelous Garland of Rare Gems: Biographies of Masters of Awareness in the Dzogchen Lineage, by Nyoshul Khenpo Jamyang Dorje, p. 102]

[1]kha gsags. For kha gsag TDC has, (1) kha gcang ngam tshig 'jam. (2) log 'tsho lnga'i nang gses shig ste/ rnyed bkur gyi ched du gzhan 'drid cing/ gzhan ngo dang mthun pa'i tshig smra ba'o.
[2] ma dad ma gus gyong po shing glag can
[3] Chuta is amythical place whose inhabitants have only one leg.
༄། །རང་སེམས་གནས་ལུགས་སྟེར་སྟོན་འདི་།     
།ཀུན་གཞི་ལས་འབྱུང་བྱང་ཆུབ་སེམས།      
།ཀུན་སློང་སྤྱོད་གཤིས་བག་ལས་སྟོན། 
།གཞན་དོན་རང་ལས་གཅེས་འཛིན་བསྒོམ།   
།མཉམ་བརྗེ་གནས་ལུགས་ཐབས་ཀྱི་མཆོག     
།ཤེར་ཕྱིན་མི་བྲལ་དམ་བཅས་བདེ།   
།བདེ་འགྱུར་བསྔོ་སྨོན་སྙིང་ལ་ཞོག   
 ཞེས་སྟེར་སྟོན་ཟེར་རྒྱུའི་རྩ་བའི་ལྡུམ་བུ་ཁོལ་ཕྱུང་ངོ་།       བླ་མ་ལ་དད་མོས་ཤུགས་དྲག་གི་ངང་ནས་དཀོན་བཀྲིས་དེཚོ་མྱོན་སྟབསུ་རང་སྨྱུག་གིས་རྒྱབ་པས་དགེ

This “treasure-revealer” of one's own nature of mind/ [is] bodhichitta, sprung from the ālaya/
Manifest according to the nature of habits of motivation and conduct /
For the benefit of others cherish them more than oneself /
Abiding in the state of exchanging self and other is best method /
Never being separate from Perfect Wisdom, as [one's] samaya,
it's easy /
[Make] dedications and aspirations for happiness [of beings] and place this inyour heart./

This is the extracted root textal fragment of [a longer composition with the words] 'gTer-ston' [in the first line]. Konchok Tashi banged that out with a pen, like a madman, in a state of fierce devotion to the Lama. Virtue

                                                  c. 6/2016

Wednesday, October 24, 2018

Don't Just Do Something...Sit There!

Don't just do something
Sit there
FInd a bed, or a chair
Or pull up a floor
And set a while
Hand over hand
Do nothing, in style
Turn your head
Side to side
Stare there now
Don't despair
Space and awareness
Will now repair
No need to cry
If you do, it's alright
There's nothing to it
Just sit there, don't do it
Mind is fluid
Pain is the engine
Breath is the key
To unlock tension
We've always been here
No need to remember
Whatever comes up
Return to sender
Stare at your plight
Without hindsight
Release thoughts
Into the flow
Just sit there
Do aught
No scheme or dream
Be right, on the dot. 

Saturday, September 22, 2018

Conversation Recorded at a Bar, Part III


August 28, 2013

"Alas! Those butchers of the life-force of the Doctrine, those who make their living rigidly enforcing the rules of old lamas and lama-fashions, are content to throw away the long-term benefit of themselves and others. They make a living only using ordinary lama-clothes and paid rituals, associating with the loud chatter and coarse behavior of [ordinary] monks and nuns. Disparaging Manjushri's [wisdom?] and the compassion of Chenresig, they cannot sustain any connection of [outsiders] with their own sect (or, whomsoever associates with that assembly will suffer ill health). Unattractive people they reject as though they were madmen; beautiful people they embrace, without considering their deceptive motives. In this way they confuse the two systems [of the secular and spiritual worlds], and thus are known as "Dharma practitioners who fool themselves". Alas! As far as the truth or falsehood of the Guru's prophecy given here is concerned, bear witness and weigh its merits with an honest mind. Test it out as it were, scientifically -- that would be excellent. [But] throwing away scripture and reasoning both, only adhering to one's own wishful thinking, being attached to the 'own-face' of superimposed concept "Dakinis", one is deluded. In that way, all the samayas of Vajrayana are thrown in to the pit of [five] degenerations. Those who thus propagate hosts of [questionable] samaya -- not seeing your face [father guru], who will change them? ...[???]"


།།ཀྱེ་ཧུད་།  བསྟན་སྲོག་བཤེད་མ་དག   །བླ་བགྲེས་བླ་གོས་འཁྲིམས་ཚུགས་འཚོར་འཛིན་པ།    །རང་གཞན་ཕུག་དོན་བོར་བས་ཆོག   །ཐ་མལ་བླ་གོས་ཞབས་བརྟེན་བཙུན་བན་དང་།   །གྲོགས་པའི་འུར་སྐད་རྩུབ་ལས་ཁོ་ནར་འཚོ།    །འཇམ་དཔལ་ཤེས་དང་སྤྱན་གཟིགས་སྙིང་འུར་ཁྱད་བསོད་ལས།   ྄།རང་སྡེའི་ཚོགས་དང་སུ་དང་འཕྲོད་གཏེན་མིན།   །གཟུགས་གཙོགས་མི་ཉོན་བཞིན་དུ་འབོར།   །གཟུགས་བཟང་ཡིན་ཚད་གཡོ་རྒྱུས་མ་རྩིས་ཁྱུད་།   །དེ་ལྟར་ལུགས་གཉིས་མཛོལ་བཞིན་དང་།   །རང་མགོ་བསྐོར་བའི་ཆོས་བྱེད་མཁན་ཞེས་གྲགས།   །ཀྱེ་མ་གུ་རུའི་ཞལ་མཆེམས་འདི་ལྟར་བདེན་རྫུན་གང་།   བློའི་དྲང་སྲང་དཀྱིལ་དུ་དཔང་གྲོགས་མཛད་།  །ཚན་རིགས་བཏགས་དཔྱོད་བཞིན་དུ་བཏེགས་དེ་ལེགས།   །ལུང་རིགས་གཉིས་བོར་རང་མོས་ཁོ་ནར་འཛིན།   །སྒྲོ་བཏགས་ཌཱ་ཀྐི་རང་ཞལ་ཆགས་སྟེ་འཁྲུལ།   །དེ་ལྟར་རྡོར་ཐེག་དམ་ཀུན་སྙིགས་མའི་དོང་ཏུ་གཏོད་།   །དེ་འདྲའི་དམ་ཚོགས་འུབ་ཀྱིས་མཆེད་པ་རྣམས།   །ཕ་ཁྱེད་རང་ཞལ་མ་མཐོང་སུ་ཡིས་བསྒྱུར།   །མ་མཐོང་གནས་འགྱུར་གནས་རིགས་སུ་ཡིས་གཟིགས།

།རྩ་གཞུང་གནས་འགྱུར་ཤིནོ།   །གཉིས་སྣང་ཆར་པ་པདྨར་སློབ།   ཞེས་ཆང་དམར་པོའི་ནུས་ཞུ་ནས་ར་རྫི་བའི་ལག་སོར་ཡལ་ནས་བྲིས་ཡིག་ཆད་དོ།    

Thus, the power of red wine being digested, the fingertips of the drunkard faded, and the transcript was interrupted.

Conversation Recorded at a Bar, Part II


August 28, 2013

"However these days disciples and teachers mostly are involved with doing sponsored rituals, for themselves and others, undertaking the planning and activity phases of methods to gather disciples and sponsors for themselves and others. Elsewise, except for the doctrine in general and [doing rituals] to rigidly uphold the political order of their own sects, they mostly disregard the parting words of the Guru, and the vajra-words of prophecy in the Sutras and Tantras. Thinking only of the wishes of the money-handlers within their own organizations, they usually turn their backs on the prophecies of Guru [Rinpoche] which indicate the signs of the most crucial interdepencies, and cling to circumstational concerns as though those were the most important; in order to increase their own benefit, they attach to these and emphasize them. In order to protect their own organizations, and in order to remove the "obscuration" of the merit and satisfaction belonging to other organizations, they prioritize their agendas [in such a way] that is contemptible. This is simply the increase of activity that brings the distressing sign of the Doctrine's life force being stolen, and of [the Doctrine's] imminent decline."


།འོན་ཀྱང་དེང་སང་བླ་དཔོན་ཕལ་ཆེར་ཞབས་གཏན་རང་གཞན་དང་།   །ཡོན་སློབ་འདུ་བཞིའི་ཐབས་ཤེས་ཁོ་ནས་འཆར་གཞིར་ལས་རིམ་འགོ་ཚུགས་མ་གཏོགས།   བསྟན་པ་སྤྱི་དང་རང་སྡེའི་གཞུང་འགྲིམ་དམ་པོར་བསྲུངས་སླད་དུ་མ་གཏོགས།   གུ་རུའི་ཞལ་མཆེམས་འདའ་ཀ་མ་དང་།   །མདོ་རྒྱུད་ལུང་བསྟན་པའི་རྡོ་ཚིགས་ལ་ཆེར་མ་དགོངས་པར།   །རང་སྡེའི་ཕྱག་མཛོད་སོགས་ཀྱི་འདོད་དོན་ཁོ་ནར་རྩིས་ཏེ་གུ་རུའི་ལུང་བསྟན་པའི་གལ་མདོའི་རྟེན་འབྲེལ་རྟགས་སུ་བཤད་པའི་ལུང་ཕལ་ཆར་རྒྱབ་ཏུ་འབོར་ནས།   །ཕྲལ་དོན་ཙམ་པོ་བ་ལ་མཆོག་འཛིན་དང་།  རང་དོན་འཕེལ་སླད་དུ་ཆགས་པར་རྩལ་བཏོན་བྱས་ཏེ།   །རང་སྡེ་སྲུང་སླད་དུ་དང་།   །གཞན་སྡེའི་བསོད་བདེའི་གྲིབ་བསེལ་དུ་དམིགས་པའི་སྟེང་འཆའ་བ་རྣམས་ཐ་ཤལ་ཏེ།   །བསྟན་པའི་སྲོག་འཕྲོག་མྱུར་གྲིབ་ཏུ་སོང་བའི་སྔོན་ལྟའི་སུན་པ་ཁྱེར་བའི་ལས་རྒྱས་ཁོ་ནའོ། 

Conversation Recorded at a Bar, Part I


August 28, 2013

"The eighth bhumi generally and revelations of the past (rtogs brjod = avadana)
Statements of aspiration that function as interdependent circumstances
Will no doubt appear by themselves, in a timely way.
The awareness born distinctly on that bhumi
Is not seen by all, is not much impactful.
Since the rebirths of the nine brothers gather,
The mind stream of most lamas and disciples
Is increasingly controlled and possessed.
Communities are in conflict, as shown by divisive activities.
There is no one exempt from this.
The collection of dharmapala practice given by the Drupwang (Pema Norbu)
And the lower activities of Purba should protect what is good.
Proclaiming the samaya (dam grags) and
Putting under the Word of Law (bka' bsgos) are vital.
Arrange a gana (gathering) of pure samaya-holders.
On spotless slate (or bluestone), an auspicious pooling
Of gathered (persons and offerings) on the grass, is the best scenario.
The brothers and sisters who go and gather there
Will remove the harm of conflict and of stealing the essential (elements of the earth).
Concentrate the samaya (beings) on an image of the place;
On top put a castle of rock, and on top of that a fabricated support (or stupa).
That would be excellent.
Treasure vases, purity rituals with cleansing water,
Utterly isolating suppressed violators in confining box,
Putting sa tsas in a terrifying, narrow place --
Ask questions about this later."
༄།    །ས་བརྒྱད་སྤྱི་དང་རྟོགས་བརྗོད་སྔོན།    །སྨོན་ཚིག་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་དོད་ཀུན།    །དུས་མཐུན་རང་སྣང་སྙོན་དུ་མེད་།   །ས་དེར་བཀྲ་བར་སྐྱེད་ཤེས།   །ཀུན་གྱི་་ས་མི་མཐོང་ཆོད་ཆུང་།   །སྤུན་དགུའི་ཡང་ལོག་འདུས་པས།   །བླ་སློབ་ཕལ་གྱི་རྣམ་ཤེས།   །གཏོད་དང་འཛིན་རློམ་མཆེད་པས།   །སྡེ་འཁྲུགས་ལྟས་སུ་དབྱེན་ལས།    །གཅིག་ཀྱང་མ་ཐུག་མེད་པས།   །གྲུབ་དབང་ཕྲད་པའི་་དམ་ལྡན་་་ཚོགས།    །ཕུར་སྨད་ལེགས་ཀུན་བསྲུངས་དང་།   །དམ་གྲགས་བཀའ་བསྒོས་ཡང་གཅེས།    །མཐུན་ཚོགས་དམ་གཙང་གྲིགས་དང་།   །གཡའ་གཙང་བཀྲ་ཤིས་དཀྱིལ་བའི།   །ཀུན་ཚོགས་པང་གནེས་རབ་བོ།   །དེར་ཕྱིན་མཆེད་ལྕམ་བསྡུས་པས།   །འཁྲུགས་དང་གནད་འཕྲོག་ཉེས་བསེལ།   །གནས་པར་དམ་བསྡུས་སྟེང་རྡོ་མཁར།   །སྟེང་དུ་བཟོ་རྟེན་འབྲེལ་བཟང་།   །གཏེར་འབུམ་འཁྲུས་ཆུའི་གཙང་ཆོག   །མནན་སྲི་བྲུབ་ཁུང་ཡང་དབེན།   །འཇིག་རུང་རོང་དུ་ས་་་ཙྪ་ཆའི།   །ཡང་སྐྱར་དྲིས་ལེན་བྱའོ།  

Monday, September 10, 2018

Dzongsar Khyentse Chokyi Lodro's Dzogchen


I bow at the feet of the Lord Lamas.


Child, you who are a vessel for the teachings protected by the Triple Gem, listen!

Very steady in faith and intellect,
Possessing renunciation, regret, and compassion,
In someone like you, the qualities of the path
Are going to increase like the waxing moon.
In someone like me, a Gyalpo addicted to privileges,
Blessings and compassion are very slight;
But in the mind-stream of a fortunate disciple,
Like the pure surface of a mirror,
The reflections of blessings are certain to arise.

Mind, the empty expanse that is utterly pure from the beginning,
Already has the spontaneously present effulgence of light
In itself.

In the view of one's own face of intrinsic awareness (rang rig)
The tainted flaws of duality are absent.
Not fabricating that, leaving it as it is, is meditation
And in the conduct of whatever happens, there is no hope and fear.
However it appears, whatever happens is liberated in its own place.
That is the instruction of Dzogpa Chenpo.


With these words Chokyi Lodro
Wrote whatever he was thinking.
I pray this is the same as meeting me in person!




Sunday, September 9, 2018

Advice to Meself

།ན་མོ་ཨ་ཛི་ཏ་བི་ཛ་ཡ་སཏ྄གུ་ར་ཝེ།
།དེང་གི་ཕྲ་རགས་མིན་པའི་སྣ་ཚོགས་གྱི་འདུ་ཤེས།
།གཟུགས་ཚོར་གཟུང་འཛིན་སྔོན་གོམས་ལས་བྱུང་གང།
།འགག་མེད་རྟེན་འབྲེལ་སྒྱུ་འདྲའི་མགོ་ལང་མོད།
།སྡུག་རེ་མ་བཏང་མ་གཟུང་གཡལ་དུ་འཆུག
།འདི་ཕྱི་སྐྱེ་བའི་བདེ་སྡུག་ཨ་འཐས་ཀྱི་རེ་དོགས

།ཉལ་འདུག་འགྲོ་ཆག་སྐབས་ཀུན་དང་འབྲེལ་བའི།
།ཆོས་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་མཚན་འཛིན་ཐད་བླང་འདོར།
།ངལ་བའི་སྦུབས་སུ་གནས་འདི་ལས་སྒྲོལ་མཛོད།
།རྒྱུད་གསུམ་བྱིན་རླབས་བདེན་ཚིག་གྱི་ཞལ་གདམས།
།རྣམ་ཐར་གསུམ་གྱི་ལྗོན་ཚལ་ཀུན་དགའི་བསྐོར།
།སྐྱབས་མེད་བྱིས་སེམས་ཁྱེད་ནི་འདི་མངོན་སུམ།
།མཇལ་དང་རང་སེམས་རྟོག་པའི་འཕྲང་ལས་བརྒལ།
།ཀུན་བཟང་ཕ་མེས་ནོར་ཀུན་གྱི་བང་མཛོད།
།མངའ་བའི་བདག་ཉིད་ཆེན་པོས་རྗེས་བཟུང་ཁྱོད་།
།ཚོང་ཟོག་དགོས་མིན་དཔོན་སྲས་ནོར་བཟང་བཞིན།
།སངས་རྒྱས་ཀུན་དགའི་ནགས་རར་ད་རོལ་ཞིག

ཞེས་ངེས་མེད་གྱི་ན་པའི་ཚུལ་འཆའ་བ་བདག་འདྲའི་གསོ་སྨན་དུ།        འཇམ་མགོན་བླ་མའི་ཉམས་མགུར་རོལ་མོའི་སྒྲ་སྙན་ཡིད་ལ་བཅའི་བའི་ཞོར་ལ་རང་བློར་གང་ཤར་བྲིས་པ་འདིའི་དོན་བཞིན་བསྒྲུབ་པར་འགྱུར་ཅིག

 Namo Ajitavijaya-satgurave!

With the various conceptions, neither gross nor subtle, occurring now
That arise from previous dualistic habits relating to form and sensation,
As soon as they rear their heads, as illusion-like unobstructed interdependence,
Don't turn them into suffering, don't be apprehensive, just let them go!
Solidified hopes and fears of happiness and pain produced now or later
In connection with any moment of sleep, sitting, going about or stopping,
The acceptance and avoidance in the face of holding onto characteristics
Of many sorts of phenomena --
Liberate yourself from this abode, a cocoon of misery!
The blessings of threefold lineage [in] the practical advice of true words
Surrounded by the delightful forest of three doors of liberation --
If you, who childishly thinks he is without refuge, encounter these
In direct experience, you will go beyond the confines of your own mind's neurosis.
The great beings who possess the treasury of
All the wealth of the Samantabhadra father and ancestors, are holding you;
As you don't need to engage in business or charlatanry,
Be like the the merchant's son Sudhana¹,
Go play now in the jungle preserve that pleases all Buddhas!

¹Nor bzang, the protagonist of the Ghanavyūha Sutra.

Tuesday, September 4, 2018

།གདུངས་འབོད་གནས་རིགས་དབེན་པའི་རང་བཞིན་རྒྱས་པའི་རོལ་མོ་བཞུགས།

།སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ།    །ཀྱེ་མ་ཀྱི་ཧུད་རྨོངས་པའི་འགྲོ་འདི་དག        །རང་སེམས་རང་གཅེས་ལུས་དང་བྲལ་དགོས་ཀྱང་།    །རང་གཅེས་འཛིན་པའི་གོམས་གཤིས་ཆེས་ཆེར་འགྲོ    །འཆི་བ་མི་རྟག་ཚུལ་ལ་ཆེས་ཆེར་སྐྲག་ན་ཡང་།    །ཚུལ་བཞིན་བཏགས་ལ་མི་ཤེས་རང་གིས་རང་བསླུས་ཙམ།    །བླ་མ་བླ་མ་རྩ་བ་ཀུན་གྱི་བླ་མའི་གཙོ་ལ་འབོད་།    །དྲན་ནོ་དྲན་ནོ་དྲིན་ཆེན་མགོན་ཁྱོད་རྟག་ཏུ་དྲན།    །སྐྱིད་དོ་སྡུག་གོ་འཁོར་བའི་གནས་ཚུལ་བརྟན་པོ་མིན།    །དཀོན་མཆོག་གསུམ་དབེན་སྙིགས་མའི་ཡུལ་ཁམས་འདི་རེ་སྡུག    །རང་ལུས་དཀོན་མཆོག་གྲོགས་དང་ཆུང་འབྲེལ་ཀྱང་།    །རང་སེམས་འདི་ཉིད་རང་གི་སྐྱབས་སུ་ག་འདྲས་མཆིས།    །བླ་མའི་ངོ་འཕྲོད་དྲིན་ལ་ད་ལྟ་དྲན་བཟོ་བཞིན།    །ཚེ་འདིའི་བྱ་བ་བཏང་ནས་དབེན་ཁྲོད་ཕྱིན་ན་རུང་།    །དགེ་འདུན་ཞེས་བྱའི་དོན་གྱི་གང་ཟག་གང་།    །ཡོད་ན་ཕྱི་རུ་སྐྱབས་བསྩལ་བྱིས་པའི་ཚུལ།    །ལོ་རྒྱས་རྒས་པའི་གྱི་ན་ང་འདི་འདྲའི།        །བསླུས་བྲིད་་ཚུལ་ཀུན་སྤངས་སྟེ་སྒྲོལ་ཚུལ་བརྟེན།    །ཆོས་ཞེས་སུས་བཅོས་གདོད་མའི་གཞི་རུ་འཁྲུལ།    །མ་བཅོས་རང་སེམས་སྟོང་སྙིངབརྩེ་བ་བག་ཕེབས་པའི།    །མཐོ་རིས་ངེས་ལེགས་ཐེག་པ་ཀུན་གྱི་ལྡེ་མིག་བརྙེད་།    །ད་ལྟ་ནང་གསང་དམ་པའིསྐྱབས་གཅིག་ཅིས་མི་བསྩལ།    །སངས་ཞེས་སྒྲིབ་གཉིས་ཀུན་བྲལ་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོར་བརྟེན།        །ཚོགས་གཉིས་ཀུན་རྫོགས་སྐབས་སུ་རྒྱས་འཕགས་རིགས་སུ་བཞེད་།    །དེ་ལ་བརྟེན་ཅིང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་སྣང་བ་འབྲེལ།    །ལེགས་དོན་ཀུན་གི་གོ་འཕང་འདི་འདྲ་སུ་མི་དད་།    །མཁྱེན་ནོ་བླ་མ་མཁྱེན་ནོ་ལམ་གྱི་བར་ལུས་པའི།    །བུ་ཆུང་བདག་གི་ཐོལ་སྐད་འདི་ལ་ཐུགས་དགོངས་མཛོད།    །ལྡོག་མེད་རིག་འཛིན་ས་ལ་ལག་པས་འཁྲིད་དེ་སྟོན།    །སྙིང་འདོད་རང་བདེ་སྙིང་པོའི་རྟོགས་པའི་རྩལ་ཆེན་ཕོབ།    །ཡི་དམ་འཇམ་དཔལ་གཞོན་ནུས་སྒྲུབ་པའི་ལུས་འདི་འཚོས།        །མཁའ་འགྲོ་ཤེར་ཕྱིན་སྒྲོལ་མས་བྱ་བའི་ཟིན་སར་འཁྱོལ།    །སྲུང་མ་སྔགས་སྲུང་མ་དང་ཡམ་ཤུད་དམར།    །སྙིང་ནས་འབོད་དོ་དོང་གྲོགས་ལས་མ་གཡེལ།    །གཞི་བདག་གཏེར་བདག་དབུལ་ཕོངས་གནས་འདིར་དབུག་དབྱུང་སྟེ།    །དཀོན་མཆོག་གསུམ་སྣང་མྱུར་དུ་རྒྱས་འཕེལ་མཛོད་།    །ཆོས་སྲིད་མཐུན་པའི་རྐྱེན་བཟང་ལེགས་གྲིགས་དང་།    །འགྲོ་བསྟན་ཕན་བདེའི་ཞིང་དུ་སྒྱུར་དུ་གསོལ།   

Thursday, August 30, 2018

Agony of Ati

Decades of being a human libation
The sputtering wick, channel of gods and demons
Ends with barely an acrid wisp of thought
And still-burning eyes of unhindered vision.
The point escapes me but for what reason?
Nothing comes between me and my refuge
Except lingering hangover, a fearful memory,
The many wrong turns made
Forgotten midnight vomits and pissings
Disconnected mornings of rising human wrecks
Always repurposed for new roles, parts and repairs.
Slowly I accept this ghost, living again this season
With lessening dreams, hopes and arrears,
Samsara cycles are no longer geared,
To keep pace with a genuine heart
That staggers and begs, a self-appointed leper
Beauty looks ugly and older than years.
Not arisen, not destroyed, nor resisted
Still it's annoying
To be patient, waiting and waiting,
On what never arose, is not arisen,
Nor will arise
To happen,
As choiceless choice
Accepting avoidance
Happily despairing
Leaning into the burn,
Feeling torn as the world grows
Row after row, mile upon mile
Of gold studded husks
Of future food for cattle, crows and worms.
Hogging the road one drives on and on
As though there were something to own
Something to truck and carry over.
It's time to wake up and smell the party
That's already always over before the fun begins
No getting favors or half-bottles to carry now,
For taking one step into the arctic blast on this new year
Means one moment is instantly frozen.

Sunday, August 5, 2018

Advice to Konchok Tashi
By Dudjom Lingpa (1835-1904)

Universal form of Buddhas past, present and future--
May the perfect Buddha Lake-Born protect us!

By the power of faith and intense devotion
From the glorious teacher's wisdom-mind transference
You discover the supreme path of profound view and meditation.
From now on until fixation on samsara is destroyed,
Pierce the crucial points of practice with intense discipline!

The essence of all Buddhas is bodhichitta.
The essence of all beings is bodhichitta.
The essence of all appearance is bodhichitta.
The pure equality of three realms of existence is bodhichitta.
Not an atom is beyond bodhichitta.

In the nature of bodhichitta that
Dwells as the fundamental ground,
Birth, cessation, permanence, annihilation
Coming and going, oneness and manyness
Are the vastness of self-manifest, all-pervasive bodhichitta,
Great and perfect in the natural state of the ground.

Awareness manifest as path is Bodhichitta,
The avenue of emptiness, undivided and unlimited,
Not shown through metaphors or words, signless
Free in and of itself, without hope of results.

Awareness, in and of itself the master of transformation
Is beyond manipulation by intellect and thought.
Simply by coming to rest, all at once, in what was already the case,
No Soma-reward whatsoever is there to get.

For instance, the non-darkness of the dawn
Does not occur over and over again during the day.
Once awareness has alighted on its own ground
Don't get caught by repeated fabrication -- this is crucial.

Some will watch their neurotic thoughts;
Merely recognizing stasis and movement as such,
They sieze upon ineffable awareness as 'Dzogchen'.
That's like pretending brass is gold;
They end up far afield of the genuine path.

Awareness and timeless awareness translate as the nature of prajna,
Regardless of acumen, and without witnessing or clinging to any experience.
Timeless awareness, timelessly occurring as self-arisen prajna
Instantly purifies, instantly frees,
And cures the blindness of ambition.

Just as the ocean's waves do not leave the water,
Wanting to liberate and purify on a case-by-case basis--
Where there's nothing else besides the essential expression
Of dynamic energy--is extreme delusion!

Therefore, once settled in the natural state
That's always already there,
Don't waste your time accomplishing
Meditation and purification.
Let go of physical activities altogether; be like a mountain.
Let go of spoken discussion and self-expression altogether, be like a mute.
Let go of mental views and meditations altogether; be like space.
Whoever lets go of all doings, entering the vast yogic expanse of equipoise
Without making effort, is sure to be free.

Whenever eating, sleeping or bustling about,
Don't overstep awareness' natural self-mastery of activity.
In the yoga of post-meditation, a sublimely expansive state,
During any kind of happiness or suffering,
To recognize the unreal phenomena of experience is crucial.

Don't mistake the crucial points of conduct--
Take them right up.
Don't act crazy in the realm of the view;
To maintain tranquility, refinement and attention is a crucial point.
Don't view the realm of conduct with crazed obsession;
At all times keep a quintessential instruction in mind.
Buddhahood is not attained by physical and verbal conduct;
Hold the fort of omniscient Buddha, your innate awareness,
And without a doubt you will reach Buddhahood in this life.

Though the geezer of unawareness
Is untutored in tantric tradition,
The All-Creating Monarch of Samsara and Nirvana
Gives this advice to himself--
So he's eloquent when it comes to declaring [this]
For guests receiving his last will and testament. 

This untrue, unfalse advice of Maya (illusion)
Is offered to you, Konchok Tashi, who has no mind
From the corpse whose consciousness has dissolved into ultimate space,
Dudjompa [Conqueror of Demons].

---------------
This is profound wisdom-heart advice. May the gurus, devas and dakinis show kind forbearance to the translator for any errors, omissions, or overstatements herein. MANGALAM